Mijn dochtertje is nu ruim anderhalf. Een van de mooiste dingen vind ik hoe nieuwsgierig zij is naar de wereld om haar heen en hoe ik daarom zelf de wereld ook weer op een andere manier kan zien. Ik kan me weer herinneren hoe heerlijk het is om te spelen en om je verbeelding te gebruiken. Zo is het krat wat ik gebruik om de schone, opgevouwen was te verdelen over de kamers, in haar ogen daarnaast ook een huis met oneindige mogelijkheden. Ze wijst ernaar, zegt: ‘Huis!’ en gaat erin zitten om lekker te spelen.
Elk kind wordt nieuwsgierig en vol verbeelding geboren. Je hoeft het ze niet te leren. Het lastige is eigenlijk meer hoe we zorgen dat ze het niet kwijt raken. Ken Robinson praat over een experiment waarin mensen werden gevraagd verschillende mogelijkheden voor een paperclip te bedenken. Kinderen zijn hier heel goed in, maar hoe ouder, hoe slechter ze hier in worden. De meeste volwassenen komen op 10-15 manieren, terwijl kleine kinderen makkelijk 200 halen. Dat is jammer, want Tony Wagner noemt nieuwsgierigheid en verbeeldingskracht als de 7e survival skill die leerlingen nodig hebben voor de toekomst. Alle CEO’s en leiders van de bedrijven die hij interviewde hadden het hierover. Want nieuwsgierigheid en verbeeldingskracht zijn niet alleen nodig om problemen op te lossen, maar ook voor het bedenken van nieuwe producten en diensten.
Het is niet meer voldoende om te leren goede vragen te stellen, maar het is ook nodig om deze analytische vaardigheden meer ‘out-of-the-box’ te gebruiken. Bedrijven zijn op zoek naar nieuwe, verbeterde kenniswerkers: mensen die niet alleen gestructureerd en analytisch kunnen denken, maar daarnaast ook een brandende nieuwsgierigheid hebben, een levendige verbeelding en zich kunnen inleven in anderen. Consumenten zijn niet langer tevreden met een redelijk geprijsd, goed werkend product, het moet ook mooi, uniek en bijzonder zijn.
Hoe kun je nou verbeelding en nieuwsgierigheid stimuleren? Het is gevaar is dat we allemaal onze voorkeuren hebben over wat we mooi of goed vinden. Ik vond het volgende voorbeeld: Stel je een jongetje voor dat dol is op robots en soldaten, maar een hekel heeft aan prinsessen. Hoe reageer je als hij zijn net gemaakte tekening laat zien van een soldaat die een robotachtig wapen gebruikt om een prinses aan te vallen? Prijs je hem net zo hard om zijn creativiteit als het jongetje naast hem die robot heeft getekend die de wereld redt? De grootste horror-schrijvers zijn ergens begonnen!
Hoe houd jij je leerlingen nieuwsgierig? Hoe stimuleer je hun verbeelding? Laat het me weten!
