Met een kopje thee en de Volkskrant Magazine op tafel, las ik afgelopen weekend het artikel “Stotterende student genezen dankzij film”. Strekking van het verhaal: een Engelse student stotterde verschrikkelijk. Zijn docent Engels zag de film The King’s Speech en probeerde de anti-stotter methode uit deze film op zijn leerling uit. En geloof het of niet, aan het eind van het collegejaar sprak deze student zijn dank uit naar de school en deze docent. Met een koptelefoon met muziek op, zonder te stotteren. Met een aula vol huilende medestudenten en docenten tot gevolg.

Onderwijsinspiratie uit een film?
Mijn eerste reactie op zo’n verhaal is een stoot adrenaline: wat een fantastisch verhaal! Geweldig dat zo’n jongen op deze manier geholpen is. En dapper van zo’n docent om een dergelijk experiment te doen. En bovenal, wat geweldig dat zo’n docent zich durft te laten inspireren door een film, door iets alledaags. Want dat druist nogal in tegen onze kenniscultuur: we hechten veel waarde aan het wetenschappelijk onderbouwen van ideeën. Het liefst voordat we ze in de praktijk gebruiken. We willen immers zeker weten dat onze manier van onderwijs geven werkt en verantwoord is.

Durf je te laten inspireren door gezond verstand!
Deze docent uit het Engelse Yorkshire laat zich inspireren door een geschiedenisverhaal. Ik weet niets van methodes tegen stotteren, dus kan ook niets zeggen over de specifieke methode die in de film gebruikt wordt. Dat is ook niet mijn doel. Mijn doel is wel mensen te wijzen op een docent die zich laat inspireren door wat hij om zich heen ziet en wat logisch lijkt. Ik bewonder dit enorm: hij herkent een goed idee en laat zijn gezond verstand spreken. En zie het resultaat: het werkt. Docenten, wees dus niet bang je te laten inspireren door gezond verstand!

Schrijven over wetenschap
Ik weet zeker dat ik me op glad ijs bevind, door te willen schrijven over de essentie van wetenschap. Daarom wil ik vast opmerken dat ik hieronder één essentie van wetenschap tracht te beschrijven en dat ik daarmee het totaal tekort doe. Toch denk ik dat dit een interessante invalshoek is, zeker voor de onderwijspraktijk: het biedt perspectief en geeft waarde aan zowel de praktijk als de wetenschap.

Essentie van wetenschap: goede ideeën?
Deze Engelse docent laat zich inspireren door een goed idee. Volgens mij doet de wetenschap in principe niets anders. Ja, de opzet, aanleiding en uitwerking zijn anders van aard, maar in de essentie vloeit wetenschap voort uit goede ideeën. Deze ideeën worden onderzocht en vervolgens uitgewerkt tot theorieën, indien bewezen dat het werkt.

Samenwerking onderwijspraktijk en wetenschap
Docenten, jullie kennen de onderwijspraktijk. Juist jullie kunnen een inspiratiebron zijn voor wetenschappers. Jullie herkennen goede ideeën die je kunt toepassen in jouw onderwijs. Probeer deze uit en zorg voor zo’n succesverhaal als in Engeland. Volgens mij ligt dan de taak bij de wetenschap om dit op te pakken en hier onderzoek naar te doen. Zo kan een ‘goed idee’ geoptimaliseerd en uitgewerkt worden in een theorie. Deze theorieën worden weer verspreid over de onderwijssector en bieden jullie nieuwe inzichten. Jezelf op de hoogte houden van en bijscholen over wetenschappelijke inzichten is dus geen overbodige luxe: het kan jouw onderwijs naar een hoger niveau tillen! Door dit hogere niveau kun jij vervolgens weer nieuwe goede ideeën uitproberen etc etc.

Alles voor nog beter onderwijs toch?
Essentie van dit schrijven? Laat je inspireren, door de wereld om je heen, je gezonde verstand en de wetenschap. Schat alles op waarde. Dit moet een prachtige wisselwerking opleveren! Ben benieuwd naar jouw goede onderwijsideeën: deel ze hieronder!